Gdy słońce Raka zagrzewa
A słowik więcej nie śpiewa
Sobótkę jako czas niesie
Zapalono w Czarnym Lesie
(Jan Kochanowski „Pieśń Świętojańska o Sobótce”)
Wiccańskie święto Litha obchodzone jest 21 czerwca. Jest to czas, kiedy Słońce jest najbardziej oddalone od Ziemi. W tym czasie czarownice obchodzą wielkie święto płodności. W Polsce najczęściej obchodzone jest 23, 24 czerwca. W tym czasie siły przyrody są w kulminacyjnym rozkwicie, w to wierzyli nasi przodkowie, święto to obchodzili więc hucznie. Podobnie jak Beltane również jest świętem ognia. W noc tę szczególną zapalano więc na wzgórzach czerwcowe ogniska. W tym czasie również młodzież poszukiwała szczęśliwego kwiatu paproci.
Jest to sabat letniego przesilenia, jeden z sabatów mniejszych. Odprawia się w tym czasie rytuały na rzecz powodzenia w życiu miłosnym, praktykuje się magię uzdrawiania i oczyszczania. W tym czasie możemy odnowić swoje ślubowania bądź wywiązać się ze starych zobowiązań.
Jeżeli potrzebujemy wzmocnienia amuletem, talizmanem, bądź ochrony jakiegoś przedmiotu jest to najlepszy czas na wyrabianie, konsekrowanie przedmiotów ochronnych. Trzeba pamiętać również, że w tym czasie stare, niepotrzebne talizmany należy spalić bądź zakopać w ziemi. Osoby które wróżą z kart mogą się również w tym czasie pozbyć swoich starych i zniszczonych talii.
Dla ochrony domu wieszamy nad drzwiami domy wiązkę z gałązki jarzębiny, ruty i ziela świętojańskiego, przewiązane czerwoną nicią. By zapewnić zdrowe życie domownikom używamy również wiązanki przewiązanej czerwoną nicią, ale tym razem wieszamy przy drzwiach garść kopru.
W tym czasie wykonuje się również tzw. Drabinę czarownic.
Potrzebne będą:
- trzy kolory nici, czarne, czerwone i białe (symbole trzech postaci bogini dziewicy matki i staruchy)
- pióra, których kolor zależy od intencji. Tych piór powinno być dziewięć.
Czerwone- jeżeli chcemy zapewnić sobie długie życie
Czarno białe dla uzyskania równowagi
Czarne- dla zdobycia większej mądrości
Zielone – dla zapewnienia dobrobytu
Niebieskie- dla zapewnienia spokoju i ochrony nas samych i domowników.
W przędzę wplatamy odpowiednie pióra. Możemy tym czasie nucić prośby do żywiołów o spełnienie naszych życzeń.
Każdy z sabatów wiccan ma swoje przypisane zioła, potrawy kolory. I tak temu świętu przypisuje się:
Tradycyjne kamienie, to kamienie koloru zielonego, szczególnie szmaragd i jadeit
Kolory świec na ołtarzu powinny być niebieskie, zielone i żółte (również na naszym wieczornym stole).
Tradycyjnie używa się kadzideł o zapachu mirry, róży, olibanum.
Domy, ołtarze, stoły przystraja się muszelkami, talizmanami, kwiatami i owocami lata. również warzywa i owoce to tradycyjne potrawy tego święta.
W zachodniej i środkowej Polsce letnie przesilenie znano jako Sobótkę, na Mazowszu i Podlasiu znana była pod nazwą Kupalnocki, na pograniczu białorusko- ukraińskim jako dzień Kupały. Do dzisiaj na Litwie lokalna wersja tego święta jest dniem ustawowo wolnym od pracy.
Kościół Katolicki na początku chciał wykorzenić to święto, co mu się nie udało. Postanowił więc je przyswoić i dzisiaj 24 czerwca obchodzimy dzień Świętego Jana. Wielu z nas pamięta przesąd, że przed tym czasem nie wolno było się kąpać, aż święty Jan nie poświęci wody. Takie tabu nie było obce ludom pogańskim, tam też istniało tabu kąpieli przed tym czasem, a pierwsza kąpiel tego roku odbywana nago chroniła przed chorobami.
Podobnie jak w Beltane również w sobótkę młode pary chadzały do lasu gdzie kwitła miłość. Była to jedyna okazja samodzielnego wyboru partnera, w społeczeństwie gdzie rodzina jako coś najważniejszego i zorganizowanego wybierała życiowych partnerów młodym osobom.
Litha to również czas, gdzie wróżono na potęgę. Do dziś puszczamy wianki na wodzę. Wtedy robiono je nie z kwiatów lecz z ziół i rozświetlano świeczkami. Gdy wianek został wyłowiony przez kawalera, wróżono pannie rychłe zamążpójście, gdy płynął z prądem rzeki ten czas mógł się odwlec, a najbardziej niepocieszone były panny gdy wianek zatonął lub zaplątał się w sitowie, ponieważ wróżyło to staropanieństwo.
Comments